AŞK DİNMEMİŞTİR
I
Dinmemiştir aşk;
yine de dalgındır elleri aşkın
ve sıcaktır
bir yurt kadar...
Bir de burada uçurum kokar kadınlar.
Susarlar…Geceler boyu susarlar.
Yorgun tenleri terli avuçlarla;
kırık bir dal mı,
yağma bir bahçe mi ömrümüz?
Dinmemiştir aşk;
yine de dalgındır elleri aşkın
ve sıcaktır
bir yurt kadar...
Bir de burada uçurum kokar kadınlar.
Susarlar…Geceler boyu susarlar.
Yorgun tenleri terli avuçlarla;
kırık bir dal mı,
yağma bir bahçe mi ömrümüz?
II
Yağmur
dinmiştir
de bilinir dinmemiştir korku.
Hava çığlık ve tükürük kokmaktadır.
Bir de geçip gidince atlar ve şarkılar;
geride bütün suları bıçaklanmış bir akşam...
Bütün suları bıçaklanmış,
rengine rehnedilmiş bir akşam;
unutmuş sevişmeyi,
sebebini
ve kendini,
bir akşam...
Ben de bütün kıyıları kurşunlanmış bir aşksam,
ses de ölmüştür artık.
Geriye kalan kendisi kokmaktadır;
ve şubat ayaz,
çığlık uçurum kokmaktadır…
Yağmur
dinmiştir
de bilinir dinmemiştir korku.
Hava çığlık ve tükürük kokmaktadır.
Bir de geçip gidince atlar ve şarkılar;
geride bütün suları bıçaklanmış bir akşam...
Bütün suları bıçaklanmış,
rengine rehnedilmiş bir akşam;
unutmuş sevişmeyi,
sebebini
ve kendini,
bir akşam...
Ben de bütün kıyıları kurşunlanmış bir aşksam,
ses de ölmüştür artık.
Geriye kalan kendisi kokmaktadır;
ve şubat ayaz,
çığlık uçurum kokmaktadır…
Yorum Gönder